Ο τόπος μου

Στον πλούσιο κάμπο που απλώνεται στα ανατολικά της Νάουσας στα όρια των νομών Ημαθίας – Πέλλας βρίσκεται ο Πολυπλάτανος.

Ο Πολυπλάτανος ως το 1950 ανήκει στην κοινότητα της Επισκοπής. Λειτουργεί ως αυτόνομη κοινότητα από το 1950 μέχρι και το 1986 χρονιά κατά την οποία μαζί με τις κοινότητες Αγγελοχωρίου και Ζερβοχωρίου (π. Ζερβοχώρι, Α. Ζερβοχώρι και Αρχάγγελο) δημιουργούν τον δήμο Ειρηνούπολης. Από το έτος 2011 ανήκει στον νέο διευρυμένο Δήμο Ηρωικής Πόλεως Νάουσας.

Το 1963 ο αρχαιολόγος Πέτσας εντόπισε στην περιοχή «τουμπίτσα» Πολυπλατάνου νεολιθική εγκατάσταση. Η ανασκαφή του χώρου ξεκίνησε από το 1997 και συνεχίζεται. Οι ραδιοχρονολογήσεις και τα αρχαιολογικά ευρήματα τοποθετούν την κατοίκηση του χώρου στα μέσα της 5ης χιλιετίας π.Χ. Συγκεκριμένα βρέθηκαν πλήθος οστέινων και λίθινων εργαλείων, αποθηκευτικών αγγείων καθώς και μια μικρή ομάδα διακοσμημένων αγγείων ρυθμού «κλασσικό Διμήνι» αλοιφωτά αγγεία και άλλα διακοσμημένα με γραφίτη. Με βάση το σύνολο της διακοσμημένης κεραμικής, είναι σαφές ότι ο νεολιθικός οικισμός Πολυπλατάνου, ήταν ένα σταυροδρόμι, από όπου περνούσαν και διακινούνταν αγγεία, από τη Θεσσαλία και την κεντρική και Ανατολική Μακεδονία.

Σημαντικό σταθμό στην ιστορία του Πολυπλατάνου αποτελεί ο ερχομός και η εγκατάσταση των προσφύγων, μετά την Μικρασιατική καταστροφή  που άρχισε το 1922 και τελείωσε το 1924. Στο χωριό ανταμώνουν πέντε διαφορετικής νοοτροπίας, ηθών και εθίμων ελληνικοί πληθυσμοί. Ντόπιοι, Βλάχοι, πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη (Καλλίπολη), Μικρασιάτες από την Καππαδοκία (Καραμανλήδες, Κονιαλήδες) και Πόντιοι.

Γεωργοί στην πλειοψηφία τους, ασχολούνται κατά βάση με  δεντροκαλλιέργειες, κυρίως ροδακίνων και νεκταρινιών.

Προστάτης του χωριού ο Άγιος Χριστόφορος. Προς δόξα και τιμή του Αγίου υπάρχουν 2 εκκλησίες. Η παλιά εκκλησία του Αγίου Χριστοφόρου χτίστηκε το 1884 και η καινούρια το 1963. Στις 9 του Μάη ημέρα εορτής του Αγίου το χωριό κάνει πανηγύρι στη μνήμη του.

Στο χωριό  δραστηριοποιείται με  επιτυχία από το 1981 ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νέων Πολυπλατάνου «Αγιος Χριστοφόρος»  αναβιώνοντας ήθη και έθιμα του τόπου όπως το «κολντε» τη «σουρβα» την περιφορά του σταυρού τα Θεοφάνεια κ.α. καθώς και διοργανώνοντας πολιτιστικές εκδηλώσεις καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου.

Στο χωριό λειτουργεί 6/θ δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο.

Στη δυτική πλευρά του χωριού στις όχθες της Αράπιτσας υπάρχει ένας θαυμάσιος χώρος αναψυχής «οι λεύκες» τον οποίο επισκέπτονται και πολλοί κάτοικοι των γύρω περιοχών κυρίως το καλοκαίρι για την δροσιά του και τη φυσική ομορφιά που διαθέτει.